13 XI 1969 - Uroczyste nadanie Szkole Podstawowej nr 5 w Dzierżoniowie imienia Bohaterów Westerplatte
Wiemy, że tu, na tym miejscu, na Westerplatte, we wrześniu 1939 roku, grupa młodych Polaków, żołnierzy, pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego, trwała ze szlachetnym uporem, podejmując nierówną walkę z najeźdźcą. Walkę bohaterską. Pozostali w pamięci narodu jako wymowny symbol. Trzeba, ażeby ten symbol wciąż przemawiał, ażeby stanowił wyzwanie dla coraz nowych ludzi i pokoleń Polaków. Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje "Westerplatte". Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można "zdezerterować". Wreszcie - jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba "utrzymać" i "obronić", tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić - dla siebie i dla innych. Biskup Kozal, męczennik z Dachau, powiedział: "Od przegranej orężnej bardziej przeraża upadek ducha u ludzi. Wątpiący staje się mimo woli sojusznikiem wroga"
Słowa Ojca Świętego Jana Pawła II skierowane do młodzieży zgromadzonej na Westerplatte 12 czerwca 1987 r.
W okresie międzywojennym na Westerplatte znajdowała się polska Wojskowa Składnica Tranzytowa. Zgodnie z postanowieniami Ligi Narodów z 9 XII 1925 Polska uzyskała prawo do stacjonowania na terenie Wolnego Miasta Gdańska oddziału wartowniczego w sile 88 żołnierzy. W 1939 wobec zaostrzenia się stosunków niemiecko-polskich, załogę Westerplatte wzmocniono o 94 żołnierzy (w tym 3 oficerów i 1 lekarza) i wyposażono w broń piechoty. Dowódcą garnizonu został mjr Henryk Sucharski, a jego zastępcą kpt. F. Dąbrowski. Na Westerplatte znajdowało się 5 betonowych wartowni i przystosowane do obrony koszary. W sierpniu zostały zbudowane umocnienia polowe.
25 VIII 1939 pod pretekstem "wizyty kurtuazyjnej" przybył do Gdańska niemiecki pancernik szkoleniowy "Schleswig-Holstein".
1 września o godzinie 4.47 dowódca okrętu komandor Gustav Kleikamp wydał rozkaz otwarcia ognia. W następnej minucie, co precyzyjnie zanotowano w dzienniku bojowym okrętu, padła pierwsza salwa w kierunku Westerplatte.
Na 182 żołnierzy broniących Westerplatte napierała łącznie siła trzech tysięcy czterystu żołnierzy niemieckich. Poległo i odniosło rany 300-400 Niemców. Życie oddało piętnastu Polaków, a pięćdziesięciu zostało rannych i kontuzjowanych.
Łącznie w walkach o Westerplatte wzięło udział około 3400 żołnierzy niemieckich wyposażonych w 65 dział różnego kalibru i ponad 100 karabinów maszynowych, lekkie moździerze oraz miotacze ognia. Polacy mieli się bronić przez 12 godzin, a wytrwali siedem dni; 7 IX, o godz. 10.15, bohaterska załoga Westerplatte skapitulowała. 

Po II wojnie, mimo licznych zmian nazewniczych, nazwę Westerplatte pozostawiono w historycznej postaci - dla upamiętnienia bohaterstwa polskiej załogi. Począwszy od 9 października 1966 r. każdy statek wpływający do portu gdańskiego zobowiązany jest opuścić banderę przed mijanym po lewej burcie monumentalnym pomnikiem z granitowych bloków - zbudowanym w hołdzie obrońcom Westerplatte.
W naszej społeczności, pamiętamy-szanujemy i wspominamy tych, którzy jako pierwsi chwycili za broń sprzeciwiając się hitlerowskiej agresji. Jesteśmy zrzeszeni w ogólnopolskim klubie szkół noszących to imię. Rokrocznie uczestniczymy w sympozjach, zjazdach i spotkaniach klubu, które są świetną okazją do wymiany doświadczeń i nawiązywania nowych kontaktów.
W każdym roku szkolnym organizujemy również "dzień patrona szkoły". Jest to uroczystość, którą żyje cała społeczność uczniowska.

Patron